ΥΠΑΡΧΕΙ/ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
1. Για να πούμε στα τούρκικα υπάρχει κάποιος ή κάτι κάπου χρησιμοποιούμε τη λέξη var:
ουσιαστικό+ τοπική κατάληξη ουσιαστικό var
…............ DA/DE ......................... var
(ta/te)
Για να δούμε μερικά παραδείγματα:
Odada kim var?
Odada Ahmet var (στο δωμάτιο ο Αχμέτ είναι /υπάρχει)
Odada ne var?
Odada masa var (στο δωμάτιο είναι / υπάρχειτο τραπέζι)
Αν θέλουμε να πούμε στα τούρκικα ΔΕΝ υπάρχει κάποιος ή κάτι κάπου χρησιμοποιούμε τη λέξη yok:
ουσιαστικό+ τοπική κατάληξη ουσιαστικό yok
…............ DA/DE ......................... yok
(ta/te)
Για να δούμε μερικά παραδείγματα:
Odada Ahmet yok (στο δωμάτιο ο Αχμέτ δεν είναι /υπάρχει)
Odada masa yok (στο δωμάτιο δεν είναι / υπάρχει το τραπέζι)
2. Για να ρωτήσουμε "υπάρχει" και "δεν υπάρχει" κάτι η κάποιος κάπου:
ουσιαστικό + τοπική πτώση ουσιαστικό var mı?
(που δηλώνει το που) (που δηλώνει το κάτι ή κάποιον)
.......................-da/-de (-ta/-te) ......................... var mı?
Evet .......... da/-de (-ta/-te) ......................... var
Hayır .......... da/-de (-ta/-te) ......................... yok
Για παράδειγμα για να ρωτήσουμε: Υπάρχει σκύλος στο δωμάτιο ;
Λέμε: Odada köpek var mı? Evet odada köpek var
Hayır odada köpek yok
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΩ
Με το μέλλοντα του ρήματος olmak δηλώνουμε επίσης και την έννοια του "θα υπάρχει"
Έτσι για να πούμε "δεν θα έχει κίνηση" :