1. Το χρώμα του αμαξιού το οποίο πήραμε.
Ξεκινάμε με το υποκείμενο της αναφορικής που πρέπει σύμφωνα με το κανόνα να μπει στη γενική (φυσικά και μπορεί να παραληφθεί): bizim
Στη συνέχεια παίρνουμε το ρήμα almak. Στη ρίζα του ρήματος alm- θα κολλήσει το -dik (το οποίο με την φωνητική αρμονία θα γίνει -dık): aldık-
Μετά το -dık θα κολλήσει η κτήση του πρώτου πληθυντικού προσώπου -ımız. Το k θα μετατραπεί σε ğ: aldığımız
Τώρα πρέπει να εκφράσουμε την έννοια "το χρώμα του αυτοκινήτου": araba+nın genk+i = arabanın rengi
Έτσι έχουμε: Bizim aldığımız arabanın rengi
2. Ο άντρας ο οποίος βλέπουμε.
Ξεκινάμε με το υποκείμενο της αναφορικής που πρέπει σύμφωνα με το κανόνα να μπει στη γενική (φυσικά και μπορεί να παραληφθεί): bizim
Στη συνέχεια παίρνουμε το ρήμα görmek. Στη ρίζα του ρήματος gör- θα κολλήσει το dük: gördük-
Μετά το -dük θα κολλήσει η κτήση του πρώτου πληθυντικού προσώπου -ümüz. Το k θα μετατραπεί σε ğ: gördüğümüz
Ακολουθεί η λέξη adam
Έτσι έχουμε: bizim gördüğümüz adam
3. Το σπίτι στο οποίο ζω.
Ξεκινάμε με το υποκείμενο της αναφορικής που πρέπει σύμφωνα με το κανόνα να μπει στη γενική (φυσικά και μπορεί να παραληφθεί): benim
Στη συνέχεια παίρνουμε το ρήμα yaşamak. Στη ρίζα του ρήματος yaşa- θα κολλήσει το dık: yaşadık-
Μετά το -dık θα κολλήσει η κτήση του πρώτου ενικού προσώπου -ım. Το k θα μετατραπεί σε ğ: yaşadığım
Ακολουθεί η λέξη ev
Έτσι έχουμε: benim yaşadığım ev
4. Το παιδί με το οποίο μίλησα.
Ξεκινάμε με το υποκείμενο της αναφορικής που πρέπει σύμφωνα με το κανόνα να μπει στη γενική (φυσικά και μπορεί να παραληφθεί): benim
Στη συνέχεια παίρνουμε το ρήμα konuşmak. Στη ρίζα του ρήματος konuş- θα κολλήσει το duk. Επειδή η ρίζα του ρήματος τελειώνει σε ş το d του duk θα τραπεί σε t : konuştuk-
Μετά το -dık θα κολλήσει η κτήση του πρώτου ενικού προσώπου -um. Το k θα μετατραπεί σε ğ: konuştuğum
Ακολουθεί η λέξη çocuk
Έτσι έχουμε: benim konuştuğum çocuk
5. Το βιβλίο το οποίο διαβάζει ο δάσκαλός μου.
Ξεκινάμε με το υποκείμενο της αναφορικής. Σε αυτό το παράδειγμα πρέπει να προσέξουμε ότι πρέπει να πούμε ο δάσκαλός μου. Έτσι έχουμε öğretmen + κτήση α ενικού προσώπου = öğretmen + im = öğretmenim. Έχουμε λοιπόν το υποκείμενο öğretmenim. Δε πρέπει να ξεχάσουμε ότι πρέπει να μπει στη γενική: öğretmenim + in = öğretmenimin
Στη συνέχεια παίρνουμε το ρήμα okumak. Στη ρίζα του ρήματος oku- θα κολλήσει το duk: okuduk-
Μετά το -duk θα κολλήσει η κτήση του τρίτου ενικού προσώπου -u. Το k θα μετατραπεί σε ğ: okuduğu
Ακολουθεί η λέξη kitap
Έτσι έχουμε: öğretmenimin okuduğu kitap
6. Το βιβλίο που έγραψε ο συγγραφέας.
Ξεκινάμε με το υποκείμενο της αναφορικής που πρέπει σύμφωνα με το κανόνα να μπει στη γενική: yazar + ın = yazarın
Στη συνέχεια παίρνουμε το ρήμα yazmak. Στη ρίζα του ρήματος yaz- θα κολλήσει το dık: yazdık-
Μετά το -dık θα κολλήσει η κτήση του τρίτου ενικού προσώπου -ı. Το k θα μετατραπεί σε ğ: yazdığı
Ακολουθεί η λέξη kitap
Έτσι έχουμε: yazarın yazdığı kitap
7. Το φαγητό που μαγείρεψε η μητέρα μου
Ξεκινάμε με το υποκείμενο της αναφορικής. Σε αυτό το παράδειγμα πρέπει να προσέξουμε ότι πρέπει να πούμε η μητέρα μου: anne + κτήση α ενικού προσώπου = anne + m = annem. Δε πρέπει να ξεχάσουμε ότι πρέπει να μπει στη γενική: annem + in = annemin
Στη συνέχεια παίρνουμε το ρήμα pişirmek. Στη ρίζα του ρήματος pişir- θα κολλήσει το dik: pişirdik-
Μετά το -dik θα κολλήσει η κτήση του τρίτου ενικού προσώπου -i. Το k θα μετατραπεί σε ğ: pişirdiği
Ακολουθεί η λέξη yemek
Έτσι έχουμε: annemin pişirdiği yemek